Biyernes, Hunyo 29, 2012

Airplane





Ayon sa census, halos labing isang porsyento sa mga Pilipino ay nagtatrabaho abroad para may maipangtustos sa kanilang pamilya. Marami rin sa bilang na ito ang matagumpay namang bumabalik sa Pilipinas. Pero kapalit ng mga bitbit nilang tsokolate ay ang pagkawala ng tamis ng kanilang ngiti kasama ang pamilya at kaibigan.
Halos dalawang buwan na akong tambay. Gigising sa umaga, magtitimpla ng kape, maglilinis ng bahay, matutulog ulit, kakain, makikipagkwentuhan, mag-iinternet at matutulog ulit. Sa paulit-ulit na paggawa ng mga bagay na ito, hindi ko na alam ang kaibahan ng lunes sa martes. Halos lingo-linggo na rin ako kung magpalit ng kulay ng kuko. Pati kulay ng buhok ko, gusto ko na rin pagtripan. Mahirap rin pala maging tambay. Pinapanuod mo sa tabi ng bintana ang paglipas ng mga araw at oras. Minsan pag sawa na ako sa bintana, lilipat ako ng lokasyon. Sa veranda ng bahay ng tita ko pinapanuod ang mabilis na paggalaw ng mundo na parang ang bagal pa rin sa paningin ko. Ang tagal sumapit ng July. Malapit na akong mabuang. Minsan, kapag malalim na ang gabi kung anu-anong bagay ang pumapasok sa isip ko.
Ilang araw na rin akong kinukumbinsi ng tatay ko na mag-abroad. Noong isang araw, kinausap niya yung tita ko na nasa Qatar, tinatanong kung may bakanteng trabaho doon na pwede kong applyan. Nakakabad trip din, parang kulang na lang sabihin niya sa’kin “Anak, umalis ka na dito sa bahay”. Pero alam ko naman na ginagawa niya lang yun dahil gusto niyang kumita ako ng malaking pera. Ang katwiran ko naman, ayoko munang umalis ng bansa. Hindi dahil sa gusto ko pang maging tambay, kundi dahil gusto ko munang paglingkuran ang bansang itinuturing ko na ring tahanan.
Batid kong mahirap mahiwalay sa pamilya. Kaya nga nagtataka ako kung bakit maraming Pilipino pa rin ang nangingibang bayan kahit na alam nilang sa pagbalik nila, marami na ang maaring magbago. Gayunman, alam ko namang pera ang dahilan. Halos lahat ata ng bagay ngayon nabibili na ng pera. Ramdam na ramdam ko ito ngayong tambay ako. Mahirap mabuhay ng walang pera, pero hindi rin naman nito pinapadali ang pamumuhay ng tao.
Hindi ko naman sinasabing salungat ako sa ideyang pangingibang-bayan. Sadyang hindi ko lang ito kayang gawin sa ngayon. Para sa’kin, may mas mahalaga pang bagay sa mundo tulad ng paninindigan, pamilya at pagmamahal. Gusto kong yumaman hindi lang sa material na bagay, kundi pati na rin sa tatlong bagay na ito. 

Martes, Hunyo 12, 2012

Boundary

Minsan may mga gabi na mapapako ang mga mata mo sa kisame ng kwarto.Wala kang ibang makikita kundi ang bumbilya na tumatanglaw sa'yong katawang manhid sa buong araw na pagtatrabaho. Titigil ang paggana ng iyong imahinasyon. Hihinto ka sa pananaginip dahil ang kisameng ito ang siyang magbibigay ng hangganan sa mga pangarap mo. Hindi mo na makikita ang langit, pati na ang buwan at bituin.