Candaba, Bagong Tahanan

Sa pag-aagaw ng dilim at liwanag

Kaningningan niya'y aking nabanaag

Sa aking paglalakbay mula sa lungsod

Nasilayan ang bayang langit ang dulot

Isang paraiso aking nasilayan

May makukulay na pakpak sa latian

bayan ng Candaba ako'y inihatid

Sa kalangitan na ligaya ang hatid

Iba't ibang ibon dito nandarayuhan

Mga pakpak nila'y iwinawagayway

Naglalakbay sa ibabaw ng latian

At umiindayog sa mga palayan

Ang mga huni nila'y parang musika

Sa puso't damdamin nagpapaligaya

Ang samyo ng hangi'y tila isang sayaw

Na nagbibigay ng ritmo sa pusong uhaw

Mga Candabeno may pusong busilak

Sa kanila, mapapalapit kang tiyak

Mga ngiti nila ay nakakahawa

Nakakalimutan pati ang problema

Dito ako ay lagi nang magbabalik

Sa bayan ng Candaba laging masasabik

Mabuti na lang ako'y dito dinala

Ng aking mga makukulit na paa