Kung Maagang Darating ang Dapit-hapon

Paano kung maagang dumating ang dapit-hapon sa buhay ng isang tao?

Paano niya haharapin ang papalubog na araw

Kung hindi pa siya nagsawa sa ulap na bughaw?

Paano niya sisilipin ang kahel na bukang-liwayway

Kung mas mahaba pa ang gabing itim ang kulay

Paano niya pagmamasdan ang buwan,

Kung bituin lang ang kaya niyang tingnan?

Kung maagang darating ang dapit-hapon

Tititigan ko ang pagbukas ng ulap

Maglalaro ako sa gitna ng bukirin

At sisinghutin ko ang samyo ng umaga

Sisinghutin ko ang amoy ng kalabaw

At lalasapin ko ang natirang hamog sa mga dahon

Kung maagang darating ang dapit-hapon

Tatakbo ako at hahabulin ang aking paghinga

Hahayaan kong tumagaktak ang pawis

Sa kasuluksulukan ng aking katawan

Lulundag ako at iindayog sa mga sumasayaw na halaman

Kung maagang darating ang dapit-hapon

Uuwi ako sa aming tahanan

Aabangan ko ang lutong adobo ni Inay sa hapag-kainan

Lilinisin ko ang pandesal sa kapeng itinimpla

At hahayaang mapaso ang dila sa init nitong dala

Kung maagang darating ang dapit-hapon

Maliligo ako sa poso

Tulad noong bata pa ako

Lilinisin ko ang mantsa ng kahapon

At babanlawan ko ang mga natirang pait

Kung maagang darating ang dapit-hapon

Ipipinta ko ang pagkatao ng aking mahal

Sa kung paanong nakaukit siya sa aking alaala

Kukulayan ko ang bawat anggulo ng kanyang mukha

At hahaplusin ko ang kanyang puso

Kung maagang darating ang dapit-hapon

Aakayin ko ang kanyang kamay patungo sa dalampasigan

Lalanguyin namin ang lalim ng dagat at pagmamahal

Sasambitin ko ang mga salitang hindi pa niya narinig

Ipapabatid ko sa kanya ang alon ng aking pag-ibig

Kung maagang darating ang dapit-hapon

Gagawin ko ang mga bagay na tunay kong nais

At hindi iyong mga kailangan lamang tapusin

Kung maagang darating ang dapit-hapon

Magmamahal ako ng walang hinihintay na kapalit

At magpapatawad ako ng paulit-ulit

Kung maagang darating ang dapit-hapon

Hahalakhak ako na tila walang nakakarinig

Aawit ako at maaaliw sa aking himig

Dahil kung sakali mang maagang dumating ang dapit-hapon

Magpapasalamat pa rin ako.

Dahil nasilayan ko ang umaga.

Naramdaman ko ang ulan.

Napaso ako sa init ng araw.

Nabuhay ako.