Ang pagsusulat ay parang antibiotic, pansamantalang
nilulunasan ang sakit pero makalipas ang ilang oras, muli na naman itong
babalik.
Napakarami kong sinumula ngunit hindi naman natapos. Parang
baga na binubuhusan ng tubig, umuusok pero hindi na umaapoy. Unti-unting
nilulunod ang init hanggang ang usok ay maglaho sa hangin.
Ganito pala kapag sinubukan mong lutuin ang isang putahe na hindi
mo naman specialty. Kahit na ilagay mo pa ang lahat ng sangkap, hindi pa rin
makukuha ang tamang linamnam.
Sa halos pitong buwan na sinubukan kong gawin ang mga bagay nab
ago sa akin, particular na ang trabaho, parang nasa normal lang ang lahat. Para
akong kumain pero hindi nabusog. Sakto lang. Walang ekstraordinaryo.
Kaya naman napagpasyahan kong huminto na. Gusto kong muling subuking habulin ang mga pangarap ko. Gusto kong muling pagningasin ang "passion" sa puso ko. At higit sa lahat, nais kong mahanap ang trabaho na mamahalin ko.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento