Isang guryon ang matayog na lumilipad sa bughaw na ulap.
Tila isang ibong malayang iwinawagaswas ang pakpak sa himpapawid.
Matibay ang pisi at makulay ang buntot.
Nasasalamin sa kulay ulap ring tubig ang pag-indayog nito sa hangin.
Sa kabilang banda naman ay ang unti-unting nagtatagong araw.
Ikinukubli ang mga ningning nitong galamay sa mga luntiang bundok.
Kapansin-pansin na ang pag-aagaw ng dilim at liwanag.
Ngunit hindi pa rin lumulubog ang ganda ng palihid.
Pagsapit ng dilim, panandalian itong matutulog,
ngunit muling babangon pagsapit ng bukang liwayway.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento