Finish Line

Ito ay isa sa mga hindi ko nailathalang sulatin noong ako ay kasalukuyang nag-aaral pa sa kolehiyo. Naisulat ko ito ilang araw bago ang aking pagtatapos. Marahil ito ay produkto ng ilang gabing hindi ako nakatulog at talaga namang pagod na pagod sa paggawa ng mga gawaing pampaaralan.

March 15, 2012

Ngayong gabi may mga ideyang nagsulputan sa utak ko na matagal nang nagtatago sa puso ko.

Nalalapit na ang aking pagtatapos. Mas dumadalas ngayon ang mga ideyang hindi ko alam kung tama. Napapagod na akong mag-aral. Pakiramdam ko ngayon napakaraming oras ang sinayang ko. Ang dami kong gusting gawin sa buhay. Mga bagay na hindi ko magawa dahil sa mga deadlines na kailangan kong habulin sa school. Pakiramdam ko nasa loob ako ng isang kotseng kasali sa paligsahan. Kailangan kong bilisan para maunahan ang mga kalaban. Isang ruta lang ang pwede kong tahakin. At ito ang destinasyon patungong finish line. Bawal lumihis sa kaliwa o kanan, matatalo ako. Pero ano na nga ang mangyayari kapag narating ko na ang finish line? Ano kaya ang pakiramdam? Minsan gusto ko ng huminto, pumreno at magpahinga muna sa isang tabi. Pero hindi puwede dahil mauunahan ako ng iba. Tanging ang gasoline ng pagmamahal ng Diyos at ng aking pamilya ang inaasahan ko. Sana may magandang naghihintay sa finish line.

Batid kong hindi ito ang hudyat ng pagtatapos bagkus ito ang simula ng isa pang karera ng buhay.